ZAPACH - DRUGA SKÓRA MĘŻCZYZNY

Perfumy - ich nazwa pochodzi od łacińskich słów "per" oraz "fumare" (w wolnym tłumaczeniu "poprzez dymienie", gdyż w starożytności perfumy otrzymywano poprzez spalanie różnego rodzaju mieszanek drewna oraz żywić). Nasi przodkowie poprzez wkładanie do ognia ziół oraz aromatycznych liści, właśnie w ten sposób po raz pierwszy mieli do czynienia z tworzeniem zapachu.

Wraz z powstaniem pierwszych cywilizacji, zastosowanie perfum miała głównie charakter religijny. Egipcjanie uważali, że perfumy ułatwiają kontakt z bogami oraz dają zmarłym życie wieczne. Aczkolwiek Egipcjanie wykorzystywali perfumy nie tylko w celach religijnych. Oczywiście istniały takie mieszanki perfum, które były przeznaczone tylko i wyłącznie do celów mistycznych, ale funkcjonowały również takie, które wykorzystywano w medycynie i celach ozdobnych. Bardzo powszechne było nacieranie całego ciała perfumami.

Z biegiem historii popularność perfum przeniosła się również do krajów europejskich. Pierwszym z nich była Grecja, która przez morskie szlaki handlowe sprowadzała niezbędne surowce ze Wschodu i Afryki. Z czasem stali się oni swego rodzaju ekspertami w tej dziedzinie i podobnie do Egipcjan uznawali perfumy za świętość, gdyż nawiązując do mitologii, perfumy powstały na skutek kłótni pomiędzy bogami. Wśród Greków zainteresowanie perfumami miało również podłoże medyczne oraz związane z higieną. W starożytnej Grecji kult ciała był nieodłącznym elementem świata perfum.

Również we Włoszech, a dokładniej w Rzymie liczne łaźnie przyciągały rzesze obywateli, a zamożniejsza elita coraz większą uwagę poświęcała pielęgnacji ciała. Aromaty perfum, olejki i balsamy stanowiły ważną część życia Rzymian. Fascynacja aromatami stała się na tyle popularna, że ówcześni strażnicy moralności byli jej przeciwni i surowo ją potępiali.

W dobie Renesansu, płynna konsystencja perfum była stopniowo zastępowana perfumami w formie stałej. Wody perfumowane, jak również nalewki cieszyły się jednak dużą popularnością ze względu na właściwości lecznicze. W tym samym okresie kąpiel uważana była za swoiste zagrożenie mogące spowodować pogorszenie się zdrowia człowieka. W celu usuwania, a raczej tuszowania krępującego zapachu arystokracja w dużej ilości używała właśnie perfum. Szczególnie modne były wówczas perfumy mocne, o wyrazistym aromacie (piżmo, jaśmin).

W XIX wieku przemysł perfumeryjny (jak również przemysł w ogóle) został zrewolucjonizowany. Rozwój współczesnej chemii, stopniowa demokratyzacja, powstanie klasy średniej i zalew naukowych wynalazków i nowinek technologicznych spowodowały dużą zmianę w metodach wytwarzania perfum i rodzajach oferowanych produktów. Najpopularniejsze były zapachowe sole kąpielowe, jak również saszetki zapachowe umieszczane w szafach oraz kadzidła.

Początek XX wieku to czas, w którym perfumy zaczęły stawać się luksusowym produktem i coraz bardziej kojarzono je ze sztuką. Perfumy miały nie tylko ładnie pachnieć, ale również podkreślać atrakcyjność osoby, która ich używa. Artyści tworzący dzieła ze szkła, tacy jak Lalique i Baccarat rozpoczęli projektowanie eleganckich pojemników na perfumy. W roku 1925 Ernest Beaux stworzył najbardziej legendarne perfumy, Chanel N°5. Projektanci tacy jak Lanvin, Rochas, Patou, Ricci, Balmain i Dior również bardzo szybko stali się częścią szybko rozkwitającego biznesu i w znakomity sposób łączyli wyrafinowane ubrania z autorskimi perfumami. W latach 50-tych popularność zaczęły zyskiwać perfumy męskie. (źródło: perfumyfragonard.pl)

Zapachy męskie można śmiało podzielić na te używane w ciągu dnia, jak i na te używane w porach wieczornych. Pierwsze z nich cechują się najczęściej lekkością i świeżością. Ich najczęstszymi składnikami są cytrusy, jaśmin, nuty wodne oraz imbir.

Natomiast zapachy przeznaczone na wieczór lub na noc charakteryzują się takimi nutami zapachowymi jak: bergamotka, kardamon, wanilia, piżmo oraz drzewo sandałowe.

#akcesoria #zapach #perfumy